De basis van het Medical Taping Concept werd in de jaren ’70 gelegd in Japan en Korea. Hier werden destijds tape methodes ontwikkeld vanuit de gedachte dat beweging en spieractiviteit essentieel is om de gezondheid te behouden of te herstellen. De achtergrond gedachte is dat de spieren niet alleen nodig zijn voor beweging maar daarnaast ook bepalend zijn voor bijvoorbeeld de bloed-lymfecirculatie en de lichaamstemperatuur. Als spieren niet goed functioneren kan dat dus een scala van klachten en aandoeningen geven.
De gebruikte medical tape komt qua elasticiteit overeen met de menselijke huid, waardoor de tape een soort ‘liftende werking’ heeft op de opperhuid. Er ontstaat zo meer ruimte in het gebied van de subscutis (onderhuid vetweefsel) waar allerlei receptoren, bloed en lymfe vaatjes liggen. Door nu gebruik te maken van verschillende tape technieken kunnen diverse effecten bereikt worden.
De liftende werking van de medical tape geeft een onmiddellijke drukvermindering, waardoor de bloedcirculatie en de lymfe afvoer weer worden hersteld. De druk op de pijnreceptoren neemt af en ervaren pijn verminderd onmiddellijk. Automatisch maakt dat een meer fysiologisch bewegingspatroon mogelijk.
De antiallergische, ventilerende en huidvriendelijke eigenschappen van de benodigde medical tape zorgen ervoor dat de tape langere tijd achter elkaar gedragen kan worden. Er is zo een 24-uur per dag behandeling mogelijk, waardoor het herstel na weefseltrauma veel sneller kan verlopen.
